นมัสเตอินเดีย: ตูละเบื่อกับคำว่า tomorrow come again

                                                                             
อย่างที่เกริ่นเอาไว้เป็นหัวข้อให้ฉกคิด กับคำว่า tomorrow come again หากแปลเป็นไทยหรือพูดให้ดูดีมีชาติตระกูลก็คือพรุ่งนี้มาใหม่นะ ในบรรดาคำพูดทั้งหลาย คำนี้ เป็นคำพูดแสลงหูและผมเกลียดที่สุด ตลอดระยะเวลาที่ผมอยู่ที่อินเดีย จริงๆนะครับ มันเหมือนเป็นคำปัดภาระของพวกเจ้าหน้าที่ตำรวจ เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัยตลอดจนเจ้าหน้าที่ต่างๆ ที่เราติดต่อ สำหรับท่านใดที่เคยอยู่อินเดียหรือปัจจุบันกำลังอยู่ก็คงชินกับคำปัดภาระเหล่านี้ บางครั้งรู้สึกเบื่อหน่ายกับการรอคอย เป็นเวลานานแสนนาน พอไปติดต่อธุระการงานอะไร บางทียังไม่ได้คุยอะไรกันเลย แมร่งบอก พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ คำพูดเหล่านี้ท่านจะได้ยินตั้งแต่วันแรกของการมาเรียนหรือเดินเอกสารเลยก็ว่าได้นะครับ

งานบางอย่างหากมันจะทำให้เรานะ ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที ก็สามารถทำได้ แต่มันไม่ทำ บางทีก็บอกให้ไปหาคนอื่น ทั้งที่เป็นหน้าที่ของมัน ครับ! สถานการณ์แบบนี้มันยังอยู่ในยุคที่ว่าเจ้าหน้าที่เป็นใหญ่ในสำนักงาน หากมันอารมณ์ดีมันก็ทำให้ หากมันอยากออกไปข้างนอกไปกินหมาก ไปกินชา มันก็ไป กว่าจะกลับมาเข้าทำงานก็เกือบจะเลิกงานแล้ว พอเห็นหน้าเรามันก็บอกว่านี่เวลาใกล้เลิกทำงานแล้วให้มาใหม่พรุ่งนี้ นี่คือระบบของแขกจริงๆ แต่จะเหมารวมว่าเป็นทั้งหมดประเทศอินเดียก็ไม่ได้ เพราะอินเดียไม่ได้เลวร้ายเสียทั้งหมด แต่รัฐที่ผมอยู่คนมันเป็นอย่างนี้จริงๆ ผมเลยเอาประสบการณ์ที่น่าเบื่อมาเล่าสู่กันฟังนะครับ ฟังเอาไว้แล้วในอนาคตก็ให้ตัดสินใจว่าหากเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเองแล้วจะแก้ปัญหาอย่างไร

ผมจะบอกให้ก็ได้ว่าเราทำอะไรไม่ได้เลย เราต้องก้มหน้ายอมรับกฎหรือสภาพความเป็นอยู่แบบนั้น ผมไม่อยากแนะนำว่าจะต้องเอาของอะไรไปให้นะครับ เช่นของเล็กๆน้อย ยาหม่องหรือขนม เพราะยิ่งเราจะทำให้ระบบยุ่งไปกันใหญ่ ทางที่ดีก็คือพรุ่งนี้ก็มาใหม่ หากมันบอกว่าพรุ่งนี้มาใหม่เราก็มาใหม่ จนกว่ามันจะทำให้หรือจัดการธุระเราจนเสร็จ
                                                                                  
บางมหาวิทยาลัยเจ้าหน้าที่อยากได้โน้นได้นี่ จนเกินหน้าเกินหน้าก็มี มันก็ขึ้นอยู่กับเราอีกว่า เรามีอำนาจต่อรองเขาแค่ไหน ถ้าจนตัว ต้องให้จริงๆ ควรบอกว่าหากงานฉันเสร็จแล้ว ฉันจะเอาให้นะครับ หากเป็นครูอาจารย์ไม่ควรเอาของไปให้ที่ห้องเรียนหรือว่าที่คณะควรเอาไปให้ที่บ้านหรือให้ตอนที่ไม่มีคนเห็นจะเหมาะสมกว่า เพราะที่นี้ไม่เหมือนบ้านเรา แขกเขาห่วงหน้าตามากนะครับและกลัวนักศึกษาจะนินทาว่ารับของจากนักศึกษาต่างชาติ เขาเรียกว่า อยู่ให้เป็น จะได้กินให้นานๆ เราไม่ได้สอนหรือทำให้ระบบเขาเป็นแบบนี้ เพราะจริงๆแล้วระบบเขาเป็นแบบนี้อยู่แล้ว เพียงแต่เราทำตัวไปตามกระแสสังคมของเขา มันจะทำให้คำว่า tomorrow come again กลายเป็น today you come อย่าลืมนะครับว่าพระพุทธเจ้าสอนคาถามัดใจเอาไว้นานแล้ว นั่นก็คือ ทาน การให้ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักของผู้รับ อันที่จริงทานกับสินบนมันก็คือการให้เหมือนกัน แต่อาจจะแตกต่างกันตรงเจตนาที่บริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์เท่านั้นเอง

ผมไม่รู้ว่า tomorrow come again จะอยู่เคียงข้างกับระบบของคนที่นี้ไปอีกนานแค่ไหน แต่ที่แน่ๆ เมื่อวานฝรั่งก็กลับมาบ่นกับคำว่า tomorrow come again ทั้งๆที่ไปหาแล้ว 2 ครั้ง เห็นไหมครับ เราทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากทำใจ หากจะมาอยู่อินเดีย ท่องให้ขึ้นใจนะครับ tomorrow ตูจะคัมอะเกน

                                                                                 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น